اختصاصی توسکانیوز/مسعود تقی پور/ مدرس دانشگاه، پژوهشگر اقتصاد و بازار،
مشاور در حوزه بازرگانی در یادداشتی نوشت:ایران و روسیه از دیرباز روابط اقتصادی و سیاسی نزدیکی داشتهاند. در سالهای اخیر، با توجه به تحریمهای ظالمانه علیه ایران، این دو کشور بیش از پیش به یکدیگر نزدیک شدهاند. یکی از زمینههای مهم برای همکاریهای اقتصادی، بخش کشاورزی است. ایران با برخورداری از اقلیم متنوع و خاک حاصلخیز، ظرفیت بالایی برای تولید محصولات کشاورزی دارد. روسیه نیز با جمعیت ۱۴۰ میلیونی خود، بازار بزرگی برای محصولات کشاورزی ایران محسوب میشود.
بخش کشاورزی نیز از ارکان مهم اقتصاد هر کشور است. ایران با برخورداری از مزیتهایی مانند تنوع زمین، نیروی کار ارزان و نیاز کمتر به فناوریهای پیچیده، پتانسیل بالایی برای تولید محصولات کشاورزی در فصول مختلف سال دارد. تقویت این بخش میتواند به توسعه اقتصادی، اشتغال و افزایش صادرات غیرنفتی کمک کند. میتوان با صراحت گفت که با توجه به فاصله امروز به هنوان عنصر حیاتی حمل و نقل در تجارت مزایای افزایش صادرات کشاورزی به روسیه بسیار زیاد و است بطوری که رسد این فرایند اثرات مثبتی را به همراه خواهد داشت.
افزایش صادرات محصولات کشاورزی به روسیه، منجر به ایجاد شغل، افزایش درآمد کشاورزان و رونق صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی خواهد شد. در حال حاضر، صادرات ایران به روسیه عمدتاً به نفت و گاز محدود میشود. افزایش صادرات محصولات کشاورزی میتواند به تنوعبخشی به صادرات و کاهش وابستگی به نفت و گاز کمک کند.
نقش تأمین امنیت غذایی نقشی پر رنگ در امنیت و توسعه پایدار یک جامعه در دنیای امروز است، روسیه به دلیل شرایط آب و هوایی، در تولید برخی از محصولات کشاورزی مانند میوهها و سبزیجات با کمبود مواجه است. ایران میتواند با صادرات این محصولات به روسیه، به تأمین امنیت غذایی این کشور کمک کند. افزایش همکاریهای اقتصادی در بخش کشاورزی میتواند به افزایش تعاملات سیاسی بین دو کشور و تحکیم روابط دوجانبه منجر شود.
اندازه اقتصادی بر اساس تحقیق مذکور، افزایش تولید ناخالص داخلی دو کشور، باعث افزایش تجارت دوجانبه محصولات کشاورزی ایران و روسیه میشود. مسافت بین دو کشور، از عوامل منفی مؤثر بر تجارت محصولات کشاورزی است. تأثیر واقعی، بر تجارت محصولات کشاورزی بین دو کشور اثرگذار است. تأثیر عضویت در اتحادیههای اقتصادی اوراسیا، میتواند به افزایش تجارت محصولات کشاورزی بین ایران و روسیه کمک کند.
از این سو راهکارهای پیشنهادی در این توسعه صادراتی میتواند عوامل زیر را در بر بگیرد؛
رفع موانع تجاری: مذاکره و توافق برای رفع موانع تجاری مانند تعرفههای گمرکی، قرنطینه و استانداردهای بهداشتی.
توسعه زیرساختهای حمل و نقل: سرمایهگذاری در توسعه زیرساختهای حمل و نقل، بهویژه در زمینه حمل و نقل دریایی.
افزایش کیفیت محصولات: تلاش برای افزایش کیفیت محصولات کشاورزی و تطابق آنها با استانداردهای بینالمللی.
برندسازی: برندسازی برای محصولات کشاورزی ایرانی جهت رقابت در بازار روسیه.
بازاریابی: بازاریابی مناسب محصولات کشاورزی ایرانی در روسیه و ارائه اطلاعات لازم به تجار و مصرفکنندگان روسی.
می توان نتیجهگیری کرد که افزایش صادرات محصولات کشاورزی به روسیه، فرصتهای مغتنمی برای ایران ایجاد میکند. با رفع موانع تجاری، توسعه زیرساختها، افزایش کیفیت محصولات و بازاریابی مناسب، میتوان سهم ایران در بازار روسیه را افزایش داد و به رونق اقتصادی کشور کمک کرد.
مسعود تقی پور کندسر