توسکانیوز/محسن هاشمی، رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران:منطقه یک تهران ۵۰ کیلومترمربع با ۱۰ ناحیه و ۲۷ محله است. با تحلیل بر آمایش مساجد محلات، بیشترین مسجد در منطقه درکه و کمترین در قیطریه است. محله قیطریه با جمعیتی معادل حدود ۲۵هزار نفر و مساحت حدود ۱/۵۲ میلیون مترمربع در محدوده شمال پارک قیطریه، جنوب جهانتاب، شرق بلوار قیطریه و غرب تا شریعتی دارای یک مسجد است.
با در نظر گرفتن محدوده‌ای به شعاع ۵۰۰ متر برای دسترسی به مساجد. بخش مهمی از این محله خارج از دسترسی تعیین شده به مسجد است. در نتیجه با توجه به مساحت محله احتیاج به مسجد دیگری دارد. ولی محله‌های همجوار قیطریه مانند دزاشیب، حکمت و چیذر دارای مساجد بیشتری هستند.
روشن است که محله قیطریه مسجد دیگری می‌خواهد. ولی آیا راه آن است که شهرداری دنبال میکند یعنی قبل از اینکه در محله دنبال زمین لازم باشد به آسان‌ترین راه رو میکند که برخی درختان را جابه‌جا کند، در محل دور درختان با پنل‌های فلزی، حصار کارگاهی درست کرده و استفاده‌کنندگان از پارک را تحریک و با اعتراض هم آنچنان برخورد کند که همین است و می‌سازیم و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوگیری کند؟
این نحوه برخورد موج منفی ایجاد میکند و کارزاری با حدود ۲۰۰هزار امضا برای جلوگیری از آن. می‌دانیم که ساخت مسجد در تهران امری طبیعی است به‌خصوص در دو دهه اخیر، صدها مسجد در تهران ساخته شده و تاکنون کسی با آنها مخالفت نکرده است، پس دلایل این واکنش افکار عمومی چیست؟
نخستین دلیل، انتظار از مدیریت شهری برای رسیدگی به اولویت‌های شهروندان است، زمانی که خدمت و نظافت شهر مناسب نیست، ناوگان حمل‌ونقل عمومی تهران به‌شدت با کمبود و فرسودگی مواجه است، سنگینی بار ترافیک کمر تهرانی‌ها را شکسته، آلودگی هوا از عوامل مرگ‌ومیر در تهران به شمار می‌آید و اینها همه از وظایف بر زمین مانده مدیریت شهری است، چه اصراری بر ورود قدرتمند به ساخت مسجد در زمینی که گویا واقف آن اجازه نداده و در منطقه‌ای برخوردار که گویا با وصیت خیر مسجدساز نیز سازگار نیست؟ و در محلی که درختان با بن بالا دارد؟!
دلیل دوم، خدشه‌دار شدن اعتماد عمومی به مدیریت بهینه است، بعضاً دیده شده که با سوء‌استفاده از تشکل‌های عام‌المنفعه یا خیریه، ساخت مساجد و حسینیه‌ها، مراسم مذهبی تخلفاتی دیده می‌شود و طبیعتاً ذهنیت عمومی به استفاده دستگاه‌های حاکمیتی از این عناوین حساسیت پیدا کرده است.
دلیل سوم، کاهش حضور و تقاضای متدینین برای عبادات واجب در مساجد است، به نظر نسل جوان و با دین‌زدگی دست‌وپنجه نرم میکند و طبق نظرسنجی‌ها، آمار حضور جوانان و نوجوانان و حتی بزرگسالان در مساجد کاهشی است هرچند در مراسم‌های جنبی و هیات‌ها افزایشی است.
در حالی که در شرایط فعلی پارک قیطریه نمازخانه مناسب و البته بی‌رونقی دارد باید نسل اهل مسجد بسازیم، نه صرفاً ساختمان مسجد.
