نوبخت ، سیاستمداری که معلم ماند

توسکانیوز/ داود نجار مدرس دانشگاه ملی مهارت/نمیدانم این سیاهه چقدر دیده میشود، اما انفعال را تاب نمیتوان آورد و باید مینوشتم و در کنار گروه بزرگی از فرهنگیان و دغدغه مندان حوزه آموزش و پرورش قرار میگرفتم که خواهان شنیده شدن صدای شان در کارگروه شناسایی وزیر آموزش و پرورش دولت دکتر پزشکیان است.
نوبخت نام بزرگی ست. و خواستگاه ش پای تخته سیاه مدرسه و با معلمی پا گرفت و از مدیریت مدرسه تا مدیرکلی آموزش و پرورش تا ۴ دوره نمایندگی مجلس و تا ریاست بر سازمان برنامه و بودجه مملکت؛ گذشته ای شفاف از نیم قرن کوشش های یک معلم و بعد استاد برجسته علم اقتصاد دانشگاه جلوه گری میکند که بی گمان او را به برترین گزینه وزارت حساس آموزش و پرورش که پایه توسعه جامعه است بدل میکند.
پذیرش وزارت آموزش و پرورش در این شرایط پیچیده یعنی پذیرفتن مسئولیتی بزرگ که جای کمترین خطرپذیری درآن جایز نیست. صندلی وزارت آموزش و پرورش باید صاحب وزن گردد و به کسی برسد که وزنه تعادلی میان ارکان بودجه ای و تقنینی و بدنه بزرگ فرهنگیان باشد و جایگاه و پایگاه داشته باشد.
نوبخت بی شک صاحب آن وزن قابل در ساحت سیاست، در ساحت اقتصاد و در ساحت فرهنگ است. تسلط سیاسی و اقتصادی و تقنینی وی جای مرور ندارد اما نوبخت شخصیتی فرهنگی ست.
ادب، تواضع و شاعرانگی نوبخت مایه ایجاد وفاق و آرامش در پرتنش ترین وزارتخانه مملکت میتواند گردد. کسی که در تمام سالهای تصدی ریاست سازمان برنامه اجازه برخورد با احدی از معترضین همیشگی جلو درب سازمان را نداد و بشکل عکس همیشه آنها را به داخل دعوت میکرد و تا امروز با همه آن گروه ها مرتبط است.
چندین گروه از آن معترضین گروه های فرهنگیان هستند که شاهد خدمات نوبخت به امر آموزش و پرورش و ارتقای جایگاه معلمین در مملکت بودند. و امروز بجد خواهان دعوت از محمدباقر نوبخت برای ورود به این عرصه هستند و میخواهند صدایشان شنیده شود.
کشتی بزرگ وزارت خانه را باید به کشتیبانی بزرگ داد. نوبخت آن کشتیبان است؛ مدیری که از روز اول وزارتش میداند که چه میخواهد و باید از چه راهی برای بدست آوردنش وارد شود. با کدام ارکان رایزنی کند و برای تغییر در زندگی معلمین، ارتقای جایگاه فرهنگیان، گرفتن مطالبات، کارآمدسازی سیستم آموزشی، تقویت قوای مدارس دولتی، هوشمندسازی سیستم ها، تکریم بازنشستگان فرهنگی، ایجاد عدالت آموزشی و بسیاری امور دیگر اقدامات ماندگار کند.
۳۱ تیر ۱۴۰۳