بروکراسی، سرمایه گذاری و گردشگری

✍توسکانیوز/علی نقی مهروز – مالک هتل شبستان/گیلان به عنوان یکی از مهم ترین قطب های گردشگری کشورمان ، شناخته می شود اما صنعت گردشگری استان به رغم سرمایه گذاری دولت و مشارکت بخش خصوصی از ضعف های اساسی برخوردار است . بررسی ها نشان می دهد مهم ترین چالش های سرمایه گذاری در بخش گردشگری گیلان مشتمل بر نقش ناکافی و حضور پررنگ دولت در صنعت گردشگری، نقش و حضور کمرنگ سرمایه گذاران داخلی و خارجی در حوزه گردشگری استان ، وجود موانع و بوروکراسی اداری آزاردهنده ، عدم وجود عوامل جذاب برای سرمایه گذاری در مقایسه با بازارهای دیگر و … می باشد .
صنعت گردشگری یکی از منابع مهم اقتصادی و عامل مؤثری در توسعه شاخص‌ها به شمار می رود اما سرمایه‌گذاری در این صنعت هم‌اکنون تحت تأثیر مشکلاتی چون مدیریت ، ناکارآمدی و پیچ و خم‌های خسته کننده اداری تحت عنوان فرایند همکاری و استعلام دستگاه‌های اجرایی قرار دارد.
به طور قطع می توان گفت بوروکراسی ادارای ، مهم ترین مشکل سرمایه گذاران داخلی است. برای توسعه و رونق بیشتر این صنعت باید بوروکراسی اداری را سامان داد و با سهل کردن مجوزها و همکاری با سرمایه‌گذاران مسیر جذب سرمایه گذاری را هموار نمود تا سرمایه‌گذاران به جای صرف زمان طولانی و فرسایش اداری ، بتوانند در کوتاه مدت مجوز فعالیت دریافت نمایند و گرفتار بوروکراسی پیچیده و نامنعطف نشوند. اگر بستر ورود سرمایه گذار به حوزه گردشکری روان نشود، به طور حتم اقتصاد گردشگری آسیب خواهد دید.
مطالعه صنعت گردشگری ترکیه نشان می‌دهد حدود ۷۰ درصد از سرمایه‌گذاری بخش گردشگری این کشور توسط بخش خصوصی داخلی انجام شده است و سرمایه‌گذاران خارجی تنها ۱۵ درصد از سرمایه لازم این بخش را تامین کرده‌اند. در ایران نیز با توجه به تحریم ها و شیوع کرونا و تصویر ارائه‌شده از کشور در رسانه‌های خارجی، استقبال سرمایه‌گذاران خارجی از سرمایه گذاری در صنعت گردشگری کشورمان در کوتاه‌مدت قابل انتظار نیست ؛ اما ضرورت دارد که از سرمایه‌گذاران داخلی به نحو موثری حمایت گردد .
وقتی سرمایه‌گذاران ، با انبوهی از مشکلاتی چون تغییر کاربری اراضی ، موارد مربوط به کمیسیون امور زیربنایی اداره کل راه و شهرسازی ، موارد مربوط به حریم اراضی در حاشیه جاده‌ها، نگرش منفی نسبت به سرمایه گذار ، معطلی در سیستم اداری ، ناهماهنگی بین بخشی، ناآشنایی و یا بی انگیزگی کارشناسان ادارات ذی ربط نسبت به وظایف قانونی و بی توجهی به عنصر زمان و هرزروی سرمایه و … روبرو می‌شوند ، ترجیح می دهند ریسک نکنند و در این صنعت سرمایه گذاری ننمایند.
باید علت یابی شود چرا صنعت گردشگری گیلان که بکرترین، زیباترین و طبیعی‌ترین شاهکارهای جهان هستی را در خود جا داده‌ و از جاذبه‌های بی نظیر طبیعی ، تاریخی، فرهنگی و صنایع دستی برخوردار است رونق قابل انتظاری ندارد و سرمایه گذاری در آن به کندی انجام می شود ؟ این آسیب شناسی ، امکان رفع موانع و تسهیل در امر سرمایه گذاری را تقویت می کند.
برای رسیدن به رشد معقول در صنعت گردشگری استان ، انتظار می رود مسوولان و دست‌اندرکاران مرتبط با حوزه گردشگری این موانع را رفع و یا از میزان تاثیر آنها بکاهند. سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک خود نیازمند حمایت مدیریتی ، هماهنگی دستگاهی و بین بخشی ، همکاری هدفمند و ضروری دستگاه های مربوطه و اطلاعات کامل و دقیق هستند. تنها در این صورت است که می توان به توسعه و بالندگی گردشگری استان ، امیدوار بود .