✍توسکانیوز/شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران/اصولگرایان همواره در قدرت بودند و هستند و هیچگاه پاسخگو نبودند و در آرایش تصمیمگیری و تصمیمسازی، مسیر را به گونهای پیش میبرند که حتی با عدم حضور مردم پای صندوق رای، راضی و خوشحال هستند.
با تبلیغ گسترده جریان رقیب که همواره از این حربه استفاده کرده و ابزار آن را نیز در اختیار دارد، به نوعی مردم را از تاثیرگذاری رای خود ناامید کردند و نتیجه آن همان شد که در انتخابات مجلس یازدهم، شاهد کممشارکتترین انتخابات ایران، بودیم.
رابطه اصولگرایان با رای مردم سازگاری ندارد. در هر جا که مردم حضور دارند رای به نفع جریان رقیب اصلاحات نیست چون آنها معمولا پاسخگو نیستند و برنامهای ندارند و باری به هر جهت رفتار میکنند. از همین جهت هم مورد اقبال مردم قرار نمیگیرند و جایی که مردم نباشند، آنها پیروز میدان هستند.
ما اصلاحطلبان عقیده داریم کمهزینهترین مسیر جابجایی قدرت در کشور از صندوق رای میگذرد و این مسئله در همه دنیا دیده میشود.
اصلاحطلبان فرصتی برای کاندیدای اجارهای و نیابتی ندارند. آینده کشور پیچیده و سخت است و نیاز است که شرایط را به گونهای پیش ببرند که جریانات سیاسی و رسمی و پذیرفته شده و امتحان پس داده، بتوانند نقشآفرینی کنند. در واقع به نوعی مردم را اغنا کنیم و با برنامه آنها را راضی نگه داریم.
مردم نمیپذیرند که اصلاحطلبان از کاندیدایی غیرحزبی بدون هیچگونه تعهد اخلاقی و حزبی و سیاسی و عملیاتی، پشتیبانی کنند. باید مانیفستی وجود داشته باشد و بدانیم که با چه تعهداتی از فلان کاندیدا حمایت خواهیم کرد.
اصولگرایان عقیده دارند باید رییس جمهوری نظامی بر سر کار بیاید و فعلا دست نظامیان برای اعلام کاندیداتوری بازتر از بقیه جریانها است. آنها آرایش انتخابات 1400 را چیدهاند و خود را پیروز میدان میدانند؛ طبیعتا با تجربهای که دارند و با سیاستگذاری خود در غیاب مردم، میتوانند انتخابات شوراها و ریاست جمهوری را به نفع خود تمام کنند.
جریان اصولگرا همیشه دست بالا را دارد و مرجع تایید یا رد صلاحیت کاندیداها در دست آنها است، در حقیقت صندوق رای را ملک و ارث خصوصی خود میدانند و فکر میکنند، فقط یک جریان باید در اداره کشور حضور داشته باشد. همانطور که در تفسیر اصل 115 میگویند، فقط مردان هستند که میتوانند در این کشور رییس جمهور باشند.