فلسفه ،نقد و زمان

✍توسکانیوز؛ دکتر روح الله مدامی /زمان دستخوش تغییرات است.افکار و اندیشه انسان می تواند درلحظه تغییر کند. انسان می تواند در تغییر زمان لبه های دانش را طی کند.اما نه دانش لبه ثابت دارد نه تفکر حد یقف دارد.
روزی کتاب ” شریعتی در مسیر شدن ” تالیف شهید بهشتی را مطالعه می کردم. پیام اصلی کتاب، تذکاری بر نقدی بر نقدهای صورت گرفته بر افکار دکتر شریعتی بود .
خلاصه این بود که نقد کدام شریعتی؟ شریعتی دیروز یا امروز؟ چون صیرورت شریعتی امروز غیر از شریعتی دیروز است.
در زمان اندیشیدن؛ باید در زمان تحلیل و نقد شود.مگر متفکری اندیشه گذشته را بازخوانی نکرده یا مطلب دیگری به زبان نیاورده باشد.
و اما زمان در اختیار یک متفکر سیاسی یا فلسفی نیست. تا همه کاسه ها بر سر آن متفکر شکسته شود. گاهی در ایجاد یک اندیشه در یک زمان؛ ده ها عامل موثر بوده اند.
درسیاست و نقدآن سیاست در زمان، باید به همراه عوامل موثر شکل بگیرد؛ لذا دولتها و سیاستمداران در شدت و ضعف افکار و عملکردها بایستی متناسب زمان و عوامل موثر در ایجاد آن موضوع نقد، توسط اهالی نقد، نقد و بررسی و نهایتا قضاوت شوند.
با این وصف، توهین و تخریب در نقد هیچ وجهی نخواهد داشت.بلکه نوعی خالی بودن دستان علمی آن نقاد از ادله های علمی و فلسفی خواهد بود.