مدیریت مردسالارانه در تقابل با حضور زنان توانمند در نظام مدیریتی

توسکانیوز/سید راشد نظام دوست فرهنگی بازنشسته ی فرهنگی طی یادداشتی اختصاصی در توسکانیوز نوشت :در ساختار اداری ما، نوعی مدیریت مردسالارانه غیرمنطقی وجود دارد که به شدت از حضور زنان توانمند و خلاق در عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جلوگیری می‌کند. این نوع مدیریت، به‌طور ناخودآگاه زنان را رقبای جدی خود می‌بیند و به همین دلیل با روش‌های مختلف سعی در تخریب و تضعیف چهره آن‌ها دارد. برخی از این مدیران هیچ اعتقادی به توانمندی و آرمان‌خواهی زنان کشورمان ندارند، در حالی که زنان هر جامعه‌ای با اراده و ایمان راسخ خود می‌توانند در پاسخگویی و مدیریت مسائل اجتماعی، نقشی مؤثر و قوی ایفا کنند. میان ادعاهای این مردان زن‌ستیز و عمل آن‌ها تناقضی آشکار وجود دارد. این افراد خود را صاحب نظر مطلق و برتر جامعه می‌دانند و از نواندیشی و نبوغ زنان در مدیریت و اداره امور، به شدت ترس دارند. آن‌ها به طرق مختلف سعی می‌کنند در کار زنان خلاق و هوشمند اخلال ایجاد کنند تا از آن‌ها احساس تهدید نکنند. این نوع نگاه و رفتار نشان‌دهنده حسادت و بخل آن‌ها نسبت به زنان توانمند است و متأسفانه به‌طور مکرر در ساختارهای اداری و سازمانی، حرف اول و آخر را به مردان اختصاص می‌دهند، در حالی که زنان مبتکر، خلاق و باسواد نیز باید در این عرصه‌ها نقش‌آفرینی کنند. زنان جامعه ما حق دارند سهم عمده‌ای در ساختار قدرت و مدیریت داشته باشند، چرا که بار علمی، توان مدیریتی، جذابیت اخلاقی و حس مسئولیت و پاسخگویی آنان نشان از شخصیت والای آن‌ها در نظام سیاسی دارد. متأسفانه، برخی مردان انحصارطلب با فرهنگ و سبک زندگی تنگ‌نظرانه خود، جامعه را از وجود زنان با تدبیر، جامعه‌نگر و مسئول محروم می‌سازند. این نوع تفکر، با آرمان‌های جنبش انقلابی امام (ره) و تلاش‌های اجتماعی و فرهنگی در تضاد است. ما نباید منافع کشور و مردم را قربانی برتری‌طلبی جنسیتی عده‌ای از مدیران کنیم. شیرزنان قهرمان ما در اوج نهضت بیداری و هشت سال دفاع مقدس دوشادوش مردان فهیم و بلندنظر، حضور آگاهانه و مشارکت مسئولانه داشته‌اند. در قرآن نیز سوره‌ای به نام «نساء» وجود دارد که نشان‌دهنده نقش بی‌بدیل زنان در ساختار و ارکان مهم جامعه است. بیایید نگاه قشری و تنگ‌نظرانه را نسبت به جامعه زنان این کشور بزداییم و بپذیریم که تحول و پیشرفت هر جامعه‌ای بدون توجه به نقش کلیدی زنان ممکن نیست. اگر بتوانیم آستانه تحمل و نگاه سخت‌گیرانه نسبت به حضور زنان ارزشمند و توانمند را تغییر دهیم، می‌توانیم به آینده‌ای روشن امیدوار باشیم. رقابت ناخواسته مردان انحصارطلب با زنان توانمند در عرصه مسئولیت و مدیریت نوعی خودکشی سیاسی و افول شخصیت آنان است. این مردان با این نوع مدیریت به راحتی تحت تأثیر دیگران قرار می‌گیرند و به سرعت دچار افت می‌شوند. آن‌ها با کنایه‌ها و نیش‌زنی‌های خود، سعی در مخالفت با حضور زنان پیشتاز دارند، غافل از اینکه قدرت معنوی و صلابت ایمانی زنان با اخلاق و معرفت فراتر از این نوع مقاومت منفی است.