✍توسکانیوز/فاطمه فلاح زاده/به کرات قلم زدیم و هربار از یک درد سخن گفتیم غافل از آنکه هیچکس نبود برای ما بنویسد و بگوید معیشت خبرنگار در تمشیت کیست؟ نمی‌گویم دنیا مرهون بصیرت و قلم یک خبرنگار است اما او زمزمه‌گر روایت‌های پر قصه و پر غصه است. روایت‌هایی که اگر سوژه یابی نمی‌شد، مورد بررسی قرار نمی‌گرفت، برای همیشه درد باقی می‌ماند!
به قداست قلم نوشتیم و در ابتدای هر خبر خواندیم: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ؛ پس قسم به نون که شاید نام نور و ناصر حق یا لوح نور خداست و قسم به قلم و آنچه که تا ابد در لوح محفوظ عالم خواهند نگاشت.
خبرنگار، خطرنگار است. می‌نویسد از آقای مسئولی که هیچ نکرده و پنهان در لاک خود باقی می‌ماند. می‌نویسد از نفوذی‌ها، از آنان که حرمت وطن را حفظ نکردند، می‌نویسد از آنان که با وعده‌های پوشالی برای اولین و آخرین بار دلی را خوش کردند.
خبرنگاری، تنها قلم زدن و روایت یک قصه نیست! نوشتن اخباری است که بیخ ِ گلویت تلخ می‌نشینند! هنگامی که بزرگان و عالمان اسلامی وطن، چون سردار حاج قاسم سلیمانی و حاج قاسم ها توسط دشمنان اسلام ترور می‌شوند و تو با بغض می‌نویسی! هیچ برای مبارزه نداری و قداست قلم را سپر ِ حمله به دشمن می‌کنی…
آری این بزرگ دنیای ما، به کوچکی یک قلم است و تلخی حکایت‌ها... تلخی حکایت‌هایی که امروز ما و معیشت خدشه دارمان است! هر چندماه یک‌بار می‌بایست بار و بندیل‌هایمان را جمع و راهی رسانه‌ای دیگر شویم تا شاید حق التحریمان ادا شود! من و همکارانم بارها از معیشت نوشتیم، از تولید کننده و مصرف کننده سخن گفتیم، هزاران خبر برای کارگر زحمتش جامعه منتشر کردیم و صد البته که به حق و انصاف بوده است.
من خبرنگار گشته‌ام، مسیر حق قلم را پیشه خود کرده‌ام تا از درد بگویم و هرگاه که بتوانم گره‌ای از مشکلات جامعه را باز کنم به شکرانه خدا می‌نشینم اما حال خطاب به شمایی که برایتان نوشتیم، میگویم: حال ِ ما خوش نیست! معیشت‌مان مخدوش است و امنیت شغلی برایمان رویاست.. می‌شود این‌بار شما برایمان بنویسید؟
