لاهیجان، عروس ابریشمی گیلان!

✍توسکانیوز/منیره نوری/گیلان عروس ایران است و لاهیجان عروس گیلان. شما می توانید نظر خودتان را داشته باشید، اما اجازه بدهید من هم نظر خودم را داشته باشم. حداقل هر وقت چای خوش طعم و لب دوز را نوش جان کردید یادتان باشد که بهترین چای مال لاهیجان است. هر وقت پارچه ابریشمی خوش طرحی را هم به تن کردید و یا به تن دلربائی دیدید بدانید که لاهیجان مرکز ابریشم بوده و هنوز هم هست. در آن دوران که گیلان مستقل از حکومت مرکزی و به صورت ایالتی اداره می شده هم لاهیجان عروس گیلان بوده! حتی از زمان مادها و هخامنشیان تا فرمانروایی سادات کیایی بر لاهیجان و پناه دادن به اسمعیل صفوی نوجوان که از دست آق قویونلوها فرار کرده و به گیلان پناه آورد. مسجد چهارپادشاه لاهیحان چنین پیشینه ای دارد. مسجدی که محل خواب ابدی ۴ تن از پادشاهان کیایی بوده که بیشترشان در جنگ کشته شدند و در همین محل که حالا به مسجد چهارپادشاه معروف است دفن شدند. ابتدا سید خرم کیا در سال ۶۴۷ ه.ق ، ۱۴۴ سال بعد سید علی کیا در طرف چپ حجره سید خرم کیا دفن شد و در سال ۸۲۹ ه.ق یک پدر و پسر در یک روز در آنجا دفن شدند که نامشان ابوتراب بن سید علی امیر کیا و سید علی بن امیرالحسینی بود . در بقعه این مسجد ۴ اتاق یا حجره و کتیبه ای وجود دارد که شجره نامه این پادشاهان است و یک جورهائی سعی شده این شجره نامه به حضرت علی وصل شود! در شمال چهار اتاق اصلی بقعه، ایوانی به طول ۷۴/۲۹ متر و پهنای ۳۳/۵ متر وجود دارد. در این ایوان ، شش در و پنجره مشبک نورگیر و هفت خفنگ نورگیر وجود دارد. معماری زیبا و نقاشی های روی دیوار جذاب و دیدنی است . مسجد چهار پادشاه در خیابان وحدت و در مرکز شهر لاهیحان قرار دارد. شهری که شهرتش ابریشمی بوده. یعنی به پیله و ابریشم و ابریشم بافی و پارچه های نفیس ابریشمی. «لاه» را ابریشم می گفتند و «گان» پسوند مکان بوده که بعدها با «ی» نسبت تبدیل شده و «گان» به «جان» و لاهگان شد لاهیجان.