صنعت هتلداری هم چنان در کما

✍توسکانیوز/بیش از یکسال از شیوع بیماری منحوس کرونا گذشته است و به جرات می توان صنعت گردشگری و متعاقبا صنعت هتلداری به علت وابستگی مستقیم و بلاواسطه به گردشگران و نیز عدم حمایت دولت از این صنعت آسیب های فراوانی دیده اند . بخشی از صاحبان هتل در یکسال گذشته یا ورشکسته شدند و یا فعالیت آنها به حالت نیمه تعطیل درآمدند و یا این که با حداقل ظرفیت به فعالیت خود ادامه داده اند اما هزاران نفر از نیروهای شاغل در این صنعت بیکار شدند . بانک ها و ادارات مربوطه به بخشنامه های رسمی ستاد ملی کرونا توجهی نکردند و تامین اجتماعی هم نتوانست از این قشر ضعیف حمایت کند . در مجموع صنعت هتلداری جز ضرر و ورشکستگی و بیکاری چیزی بدست نیاورده است .
انتظار می رفت که در آستانه عید و سفر گردشگران به استان گردشگر پذیر گیلان گشایشی در وضعیت اقتصادی هتل ها ایجاد شود و وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و معاونش هم بارها اطمینان داده بودند که در ایام نوروز مشکلی ایجاد نمی شود و حتی مسافرت در شهرهای قرمز و نارنجی با رعایت پروتکل های بهداشتی بلامانع است اما با سخنان صبح شنبه 16 اسفند ماه جاری ریاست محترم جمهوری در جلسه ستاد ملی مقابله با ویروس کرونا که اعلام داشتند سفر به شهرهای قرمز و نارنجی ممنوع است و کسی برای سفر به این شهرها برنامه‌ریزی نکند، امیدها از کف رفت و مشخص شد شرایط یکسال گذشته ادامه خواهد داشت و صنعت هتلداری هم چنان در کما بوده و ورشکستگی بیشتری را تجربه خواهد کرد .
رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک راهور ناجا در اوایل اسفند گفت ورود خودرو‌های شخصی به استان‌های شمالی با وضعیت زرد و شهر‌های مشهد، قم، اصفهان، شیراز، بوشهر، بندرعباس و جزایر قشم و کیش با محدودیت و ممنوعیت همراه است و مدیر گروه بیماری های مرکز بهداشت گیلان نیز گفته است دو شهر ورودی گیلان رودسر و رودبار هم چنان در وضعیت نارنجی کرونایی قرار دارند و چهار شهرستان تالش ، ماسال، سیاهکل و املش آبی و مابقی شهرهای گیلان زرد هستند . با این وضعیت نمی توان گشایشی برای صنعت هتلداری پیش بینی کرد و نمی شود امیدوار بود که این صنعت برای جلوگیری از ورشکستگی مورد حمایت دولت قرار بگیرد.
گردشگری يکي از محورهاي توسعه است. هتلداری هم یکی از مهم ترین متغیرهای سیستم گردشگری به حساب می آید و نیز یکی از بخش های اقتصادی است که نقش مهمی در رونق و توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی ایفا می کند و جز صنايع مهم و مادر كشورها محسوب مي شود اما نوع مدیریت و برنامه و نگاهی که به این صنعت مهم و زیرساختی در بحران کرونا می شود، آینده مبهمی فراروی این صنعت قرار دارد که فروش و تلاش برای تغییر کاربری هتل ها و فرار سرمایه گذاران از این بخش، تضعیف سیستم آموزش و تربیت کادر مورد نیاز این صنعت و تخریب زنجیره این صنعت نمونه هایی از آن می باشد.
ارزیابی ها نشان می دهد که شاغلان صنعت هتلداری کمترین ابتلا به بیماری کرونا را داشته اند و این امر نشان دهنده اهتمام مدیران هتل ها به رعایت صد درصد پروتکل های بهداشتی ابلاغی بوده است . هتل ها ، در بحران کرونا اثبات کردند که هم در مدیریت و حفظ سلامت محیط خود ، کوشا و موفق بوده اند و هم این که امن ترین مکان برای گردشگران است؛ بنابراین، به قاعده منطقی باید صنوفی که در رعایت پروتکل های بهداشتی موفق بوده اند، تشویق شوند . بدون تردید جامعه هتلداری بیش از هر زمان دیگری به حمایت دولت نیازمند است و انتظار می رود برای نجات این صنعت، تدابیر لازمی اتخاذ گردد.