توسکانیوز/ محسن بوذری سراوانی/در حالی که تل‌آویو همچنان به سیاست‌های تهاجمی در منطقه ادامه می‌دهد، رسانه‌های غربی از تایم و فایننشال‌تایمز گرفته تا اکسیوس و آتلانتیک کانسیل، در حال بازنگری جدی در مواضعشان نسبت به اسرائیل‌اند. این چرخش لحن ناگهانی نیست؛ بلکه نتیجه‌ای از شکاف‌های واقعی میان دشمنان سنتی ایران، و فرصتی بی‌سابقه برای بهره‌برداری هوشمندانه تهران است.
روابط روسیه و اسرائیل؛ از سوریه تا ایران
از سال ۲۰۱۵، اسرائیل با اطلاع و هماهنگی قبلی با مسکو، مواضع مقاومت را در سوریه هدف قرار داده و روسیه اغلب در برابر این حملات سکوت کرده است. در حملات اخیر به خاک ایران نیز همین سکوت تکرار شده است. حتی ولادیمیر پوتین به‌صراحت اعلام کرده که «اسرائیل امروز تقریباً یک کشور روس‌زبان است». این جمله کوتاه، اما پرمعنا، تأییدی است بر پیوندهای عمیق و پنهان میان تل‌آویو و کرملین.
ترامپ؛ بازیگر شخصی، نه استراتژیک
با بازگشت دونالد ترامپ به قدرت در سال ۲۰۲۵، حمایت بی‌چون‌وچرا از بنیامین نتانیاهو نیز ادامه یافته است. اما این حمایت بیش از آن‌که حاصل یک راهبرد آمریکایی باشد، برآمده از تمایلات شخصی ترامپ و پیوندهای جناحی او با لابی‌های تندرو صهیونیستی است. در همین حال، بدنه امنیتی آمریکا نگرانی‌های جدی درباره هزینه‌های رفتار اسرائیل برای منافع واشنگتن ابراز کرده‌اند.
چرا لحن رسانه‌ها تغییر کرده است؟
برخلاف دهه‌های گذشته که بیشتر رسانه‌های غربی مدافع اسرائیل بودند، اکنون شاهد گزارشی‌هایی تحلیلی هستیم که اسرائیل را تهدیدی علیه منافع غرب معرفی می‌کنند. تغییرات اخیر در مواضع تایم، فایننشال‌تایمز، اکسیوس و دیگر رسانه‌های معتبر، نشانه‌ای از تغییر بنیادین در درک جایگاه تل‌آویو در افکار عمومی جهانی است.
فرصت هوشمندانه برای ایران
در این فضا، ایران می‌تواند نقش متفاوتی ایفا کند. از مصاحبه‌های دکتر پزشکیان با رسانه‌های مستقل غربی تا حضور عراقچی در شبکه‌هایی مانند فاکس‌نیوز، نشان می‌دهد که تهران در حال بهره‌برداری از این شکاف است. دیپلماسی رسانه‌ای، اگر هم‌راستا با میدان عمل حرکت کند، می‌تواند وزنه ادراک جهانی را نیز تغییر دهد.
مآل انکه:
جبهه مخالفان ایران دیگر یک‌پارچه نیست؛ امروز شکاف‌هایی واقعی در میان آن‌ها شکل گرفته است. در چنین فضایی، ایران باید فقط تصویرسازی نکند، بلکه در دل همین واگرایی‌ها بازیگری مؤثر داشته باشد — از مهار نتانیاهو تا تضعیف ائتلاف‌های پنهان. این، گامی در مسیر بازسازی چهره ایران و بازتعریف نقش منطقه‌ای آن خواهد بود.
