اختصاصی توسکانیوز / احمد کسایی طی یادداشتی در توسکانیوز خطاب به وزبر آموزش و پرورش در خصوص چالش های این حوزه نوشت ؛آموزش و پرورش بزرگ ترین فصل مشترک حاکمیت و ملت است. اکنون که سخن از انسجام ملی در راستای هم افزایی و مقابله با هرگونه تهدید است لاجرم وظیفه ی شما به عنوان سکاندار وزارت آموزش و پرورش و سایر مدیران این این وزارتخانه بیش از سایرین است و این امر میسر نمی شود مگر اینکه زمینه های مشارکت و مشورت صاحبان اصلی آموزش و پرورش را فراهم کنید. ضروری است گزارش اقدامات انجام شده توسط تیم مدیریتی تان را در یک سال گذشته در راستای کاهش تمرکز و افزایش مشارکت فرهنگیان و دانش آموزان در وزارت آموزش و پرورش بیان کنید.
انتخابات عرصه ای است که در آن نمایندگان دیدگاه های مختلف فرهنگی ، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و … خود را در معرض رای مردم قرار می دهند و رای اکثریت مردم تعیین می کند که نماینده ی کدام دیدگاه زمام امور را به دست گیرد و در چارچوب قانون به اداره ی امور بپردازد. در سال ۱۴۰۳ آقای دکتر پزشکیان خود را در معرض رای مردم قرار داد و اکثریت مردمی که در انتخابات شرکت کردند به ایشان رای دادند بنابراین ضروری است برنامه هایی که ایشان عرضه کردند و مردم به آن ها رای دادند در وزارت آموزش و پرورش اجرایی شود. بعلاوه کسانی که در دوره ی ادبار به ایشان و برنامه های ایشان باور داشتند و در ستادهای انتخاباتی حضور داشتند و از جان و مال خود در حمایت از ایشان دریغ نکردند حق دارند در دوران اقبال بر صدر بنشینند و قدر ببینند نه اینکه باقیماندگان از دولت پیشین که به نظر می رسد چندان به برنامه های اعلام شده باور ندارند همچنان بر مصادر امور باقی بمانند یا کسانی به کار گرفته شوند و بر صدر مسئولیت های استانی قرار گیرند که از دادن یک عکس و قرار گرفتن نامشان در بیانیه های حمایتی دریغ کردند و نگران از دست دادن شغل مدیریت شان بودند و اکنون با افتخار خود را بی نیاز از مشورت با ستادهای انتخاباتی می دانند.
اصل تفکیک قوا علاوه بر اینکه از اصول عقلانی است در اصل ۵۷ قانون اساسی به عنوان میثاق ملی ایرانیان تجلی آشکار دارد و مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس آنان را از هرگونه مداخله در امور اجرایی برحذر داشتند بنابراین بر شما و تیم مدیریتی تان فرض است که در راستای صیانت از قانون اساسی و پیروی از فرمایشات مقام معظم رهبری در مقابل هرگونه مداخله ی نمایندگان مجلس در امور آموزش و پرورش ایستادگی کنید تا استقلال آموزش و پرورش بیش از این خدشه دار نشود.مع الاسف به گواه بسیاری از دلسوزان و صاحب نظران تعلیم و تربیت بسیاری از ادارات کل و به تبع آن ها ادارات مناطق و شهرستان ها حیاط خلوت نمایندگان است. مدیران استانی و شهرستانی در توجیه رفتار ناموجه خود از وزارت آموزش و پرورش مایه می گذارند و دستور شما یا معاون پارلمانی شما را مبنی بر اجابت به خواسته های نمایندگان مبنای عمل خود می خوانند و یا توجیه می کنند چون فلان نماینده در دریافت بودجه کمک کرده است پس تکلیف داریم که مداخله ی او را بپذیریم و سخن او را اجابت کنیم!!!
این سخنان هر چند منافع زودگذر شما یا مدیران را تامین می کند اما در بلند مدت تیشه به ریشه ی استقلال قوه ی مجریه می زند و سیاست زدگی را در وزارت آموزش و پرورش رواج می دهد و مجیزگویی رونق می یابد و شایسته سالاری جای خود را به گماشته پروری می دهد.
در روزگاری که ناترازی در امور مختلف مانند انرژی و آب موجب
نارضایتی بخشی از مردم شریف ایران شده است بر همه ی مدیران فرض است که اجازه ندهند مصادیق ناترازی افزایش یابد و از بارزترین ناترازی ها میزان مطالبه ی کیفیت آموزشی و پرورشی و کاهش کیفیت روزمره فرآیندهای تعلیم و تربیت در مدرسه است. معلمانی که هر روز بر حجم نارضایتی آنان افزوده می شود و سخن شان کمتر شنیده می شود و نمایندگان آنان در تشکل ها و نهادهای مدنی دیده نمی شوند و جایگاه آنان به عنوان نهادهای واسط بین حاکمیت و مردم نادیده گرفته می شود. این مسیر موجب کاهش سرمایه ی اجتماعی وزارت آموزش وپرورش و مدرسه می شود و بدیهی است معلمی که کمتر راضی است و کمتر دل در گرو رشد کیفیت تعلیم و تربیت دارد دانش آموزی ناراضی می پرورد و هم در شاخص های کمی کاهش رقم می خورد و هم در مسیر انسجام ملی با سنگلاخ های گوناگون مواجه می شویم. بنابراین لازم است که در مسیرکاهش تمرکز در وزارت آموزش و پرورش نهادهای مدنی را دریابید و قدر بدانید و مشارکت آنان را بیش از پیش بطلبید تا معلمان علاقه ی بیشتری به تشکل یابی بیایند و از تشکل یابی آنان نهراسید زیرا آنان می توانند بازوان مشورتی و مشارکتی تان در مدرسه باشند.
۵- روزگار سخت مضایق و تنگناهای مالی در کنار سایر تنگناهایی که در وزارت آموزش و پرورش وجود دارد تکلیف مدیران را در صرفه جویی و پیشگیری از اسراف و تبذیر بیش از پیش می کند. بعلاوه مدیران ارشد به حکم اخلاق مکلفند بر خود سخت گیرند تا همکاران زیر مجموعه کمتر احساس تبعیض کنند. سفر هفتگی برخی مدیران با هواپیما، تغییر دکوراسیون منزل سازمانی با هزینه های سرسام آور، تغیبر مبلمان دفتر کار، ساخت سفرنامه برای سفر معاون وزیر و …. از مصادیق بارز اسراف و تبذیر است و دست کم در شرایط اینجا و هم اکنون ما غیر ضروری است .لازم است به جد به همه ی مدیران توصیه نمایید که ساده زیستی و پرهیز از ریخت و پاش را در دستور کار خود قرار دهند.
