توسکانیوز/ مسعود تقی‌پور کندسرمدرس و پژوهشگر دانشگاه در اقتصاد و بازار،
مشاور در بازرگانی؛در یاداشت گذشته ذکر شده شد که به طور کلی افزایش تولید ناخالص داخلی دو کشور ایران و فدراسیون روسیه باعث افزایش تجارت دوجانبه محصولات کشاورزی ایران و فدراسیون روسیه خواهد شد. لذا پیشنهاد عضویت در سازمان های منطقه ای و موافقت نامه های تجاری به خصوص در حوزه کشاورزی مطرح گردید، که صادرات در دهه گذشته ( ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰) به حوزه روسیه را تحت تاثیر قرارداده است. در این میان مشکلات و مسائل جدی پیش رو سیاستگذاران صادراتی و بازرگانان این حوزه وجود دارد؛ از این جمله می توان به عوامل قابل توجه در صادرات اشاره نمود؛
عواملی چون کیفیت کالا و استاندارد بین‌المللی در کشور مقصد، عدم ثبات مقررات بازرگانی یا ناشفاف بودن پیش‌بینی مقررات، ناتوانی طرف ایرانی در دادن تضمین‌های لازم برای تامین کالاهای مورد نیاز و همینطور دریافت تضمین ها از کشور مقصد، ضعف در امکان عقد قرارداد چندساله و تعهد به انجام قراردادها، سیاست‌های مقطعی در اعمال محدودیت‌های صادرات، جذابیت بیشتر رقبای صادرکننده دیگر در کشور هایی در دور دست تر که بطور مثال می توان علاقه روسیه برای تامین مرغ از آمریکای جنوبی و مرکبات از آفریقای جنوبی، مراکش و مصر را می‌توان با توجه به نظر متخصصین امر نام برد.
با این وصف توصیه‌هایی برای بازرگانان و سیاستگذاران در حوزه صادرات محصولات کشاورزی ایران به روسیه را می‌توان مطرح نمود :
_ توجه به کیفیت محصولات کشاورزی و انطباق آنها با استانداردهای بین‌المللی و همچنین استانداردهای ملی روسیه که ممکن است متفاوت باشد. دریافت گواهینامه‌های لازم و معتبر برای نشان دادن کیفیت و سلامت محصولات.
_ شناخت قوانین ومقررات و آگاهی کامل از قوانین و مقررات بازرگانی مرتبط با صادرات محصولات کشاورزی به روسیه. همچنین تلاش برای ثبات و شفافیت قوانین و مقررات جهت تسهیل فرآیند صادرات.
_ تشویق به تشکیل اتحادیه‌های ملی صادراتی برای تمرکز و هم‌افزایی در امر صادرات و ایجاد ارتباطات قوی با طرف‌های تجاری روسی برای مذاکره و انعقاد قراردادهای بزرگ‌تر.
_ پیگیری قوانین و مقرراتی که تعهدات و قراردادهای بین طرفین و کشورها را تضمین کند. استفاده از روش‌های مطمئن برای تضمین پرداخت‌ها و جلوگیری از بروز مشکلات .
_ انعقاد قراردادهای بلندمدت و چند ساله با طرف‌های روسی برای ثبات و پایداری در صادرات و در نظر گرفتن تعهدات متقابل و پذیرش جریمه‌ها در صورت عدم انجام تعهدات.
_اتخاذ سیاست‌های صادراتی پایدار و بلندمدت به جای سیاست‌های مقطعی و کوتاه‌مدت و پرهیز از اعمال محدودیت‌های غیرضروری بر صادرات محصولات کشاورزی.
_ ایجاد فضای جذاب برای سرمایه‌گذاری و فعالیت در حوزه صادرات محصولات کشاورزی، حمایت از صادرکنندگان و ارائه مشوق‌های لازم برای افزایش رقابت‌پذیری ایران در بازار اوراسیا و روسیه و تمرکز بر صادرات محصولاتی با ارزش افزوده بالا مانند مواد غذایی، گوشت مرغ، میوه‌ها، خشکبار، گوشت و مرکبات جز تقاضاهای اصلی روسیه برای واردات می باشد.
همه این موارد راه حل ها و برنامه های مشخص، انجام شدنی و پراتیک دارد و اراده ای جهت انجام را طلب می کند؛ باید بدانیم که در مسیر رشد اقتصادی کشور و توسعه صادراتی برنامه های چون اتحادیه برای ایجاد قدرت بازاری و همچنین تسهیلات سیاستی دولتی و همراهی دوجانبه بازرگانان و سیاستگذارن امری موثر است.
